به پیشنهاد آقاگل گفتیم تو چالش زبان مادری شرکت کنیم. یه حکایت از سعدی رو گذاشته و ازمون خواسته با زبونا و لهجه های محلی خودمون بخونیمش. کلا تو اراک کمتر کسی با لهجه حرف میزنه و بیشتر برامون شده جنبه سرگرمی ولی خب حیفه از بین بره. من که شخصا تو این مقوله کمیتم لنگ میزنه به هر روی تلاش کردم حکایت رو به لهجه اراکی برگردونم قطعا حرفه ای نیست و می دونم پر از اشکاله ولی خب یه شَمایی به آدم میده. (اراکی ها ببخشن)
کلمات و ترکیبات تازه: پا پتی: پا ای خونَش: وقتی تعجب می کنن میگن. یه چیزی مثل یا حضرت عباس :) چینی: همچین تِرِنگ: محکم بااااعّ: یه لغت پر کاربرد تعجب اراکی! جز جیگر بزنی: جیگرت زخم بشه هشتن: گذاشتن چی شی؟: چی؟ بَپّا: نگاه کن دیه: دیگه ملوچ: گنجشک می یَله: می ذاره
درباره این سایت